XII Akuntansi 4 (D'TINGFONSA)

CERKAK 32 ^_^

Kanco Apik Ku

Dening Winda Siti

Jenengku Laras, aku duwe 4 kanca sing jenenge Dian, Dewi, Eliana, lan Rianti. Dheweke kanco nalika cilik nganti gedhe. Kita mlebu sekolah seng podho dan kelas seng podho, koncoku padha uga ngerti yen aku cedhak karo Mas Vian. Kita pacaran uwes ketkelas 1 SMP. Hubungan kita uwes suwe banget nganti 4 taun. Dekrikala semono hubungan kita rusak amarga Rianti. Éwadéné Mas  Vian nyedhaki Rianti, ing wiwitan mula aku dadi curiga, nanging ing wektu sing padha dheweke wis cedhak banget. Sanadyan aku curiga karo wong loro, nanging aku ora bisa langsung ngandhani ala marang Rianti, aku kudu nemokake dhisik. Nalika aku mulih saka sekolah, Vian teka kelasku lan nimbali Rianti, aku mikir Mas Vian nyeluk aku.

"Rianti" ngandika Mas Vian.
"Ya Mas, piye apa," wangsulane Rianti karo eseman.
"Aku arep ngejak sampeyan menyang toko buku, kowe sibuk dina iki opo ora," pitakone Mas Vian.
"Ora Mas." Rianti mangsuli. "Laras sampeyan uga melu lan kabeh sedaya," ujare Rianti.
"Aku nyuwun pangapunten, nanging aku ora bisa melu Dewi lan aku arep les," Dian mangsuli.
"Aku ora bisa melu, amarga dina iki aku duwe janji karo Eliana, aku arep ngeterke dheweke menyang rumah sakit," aku mangsuli kanthi pasuryan sing kesengsem.
"Ya, ya, yen sampeyan ora bisa gabung. Aku lunga dhisik, "ujare Rianti.
"Sampeyan bisa mulih dewe, Laras." Takon Mas Vian
"Ya". Aku mangsuli kanthi nesu lan ninggalake dheweke.

Nalika Rianti lan Mas Vian ngiwa, Eliana lan aku ngetutake dheweke. Nalika aku teka ing toko buku aku weruh Mas Vian lan Rianti begitu mesra, nalika Rianti kepéngin metu saka toko dheweke kesandhung lan tiba. Sawise kuwi, Vian nggawa Rianti kanggo njagong ing kursi lan ngobati tatu. Aku luwih nesu lan duka karo dheweke, Eliana lan aku banjur ngalahake dheweke. Aku dadi duka banget karo Rianti. Malah Vian, sing weruh aku sing ngejak Rianti lan ngomong bab ala babagan dheweke, langsung disabetake ing ngarep. Aku luwih nesu lan duka karo dheweke, Eliana lan aku banjur menyang mobil lan ninggalake dheweke. Ing mobil Eliana, aku nangis lan Eliana nyoba kanggo menenangkan aku. Nalika aku mlebu omah aku langsung menyang kamar lan mungkasi kabeh kuciwane nalika aku nangis. Ana, aku ora sekolah, amarga aku lara. Nalika jam nuduhake jam 15:30, ing ngarep omahku ana Aby sing nelpon aku. Aku langsung mbukak lawang lan nyritakake Mas Aby teka. Mas Aby teka karo woh-wohan kanggo kula.
"Apa sampeyan duwe masalah karo Laras? sing nggawe sampeyan lara kaya iki "takon Aby nalika nyekel tanganku.
"Ora ana masalah, mas". Aku mangsuli
Dumadakan kabeh kanca-kanca teka omah karo Mas Vian. Mas Vian, sing weruh aku nyekel tangan karo Mas Aby, langsung nesu lan ngalahake Mas Aby. Aku langsung mandhegne geger, nanging Mas Vian nyurung aku lan akhire aku ambruk lan kebentur  meja makan lan ambruk ora sadar. Lan nalika aku tangi aku weruh Mas Vian lan Mas Aby cedhak karo aku. Aku uga weruh yen aku ana ing Rumas Sakit.
"Endi aku?" Aku kandha kanthi nyekel sirahku
"Sampeyan ing rumah sakit Laras," wangsulane Mas Aby
Nalika jam dituduhake jam 18:00 sore, Mas Aby ngucapake pamit marang aku. Sawise Mas Aby tekan omah. Mas Vian nyuwun pangapunten, aku isih bingung lan duka marang dheweke ora bisa ngapura. Tiba-tiba Rianti teka kanthi woh. Aku mung ngecakake dheweke lan menehi dheweke metu saka kamar. Rianti nyoba ngapura nanging aku ora bisa ngapura dheweke malah Mas Vian nerangake kabeh nanging aku ora bisa pracaya, aku langsung tangi lan ninggalake dheweke. Nanging Mas Vian mung ngoyak aku lan malah narik aku menyang mobil. Pungkasane kita telu bebarengan. Sakwise rianti metu saka mobil, Mas Vian ngejak aku metu. Nalika awake dhewe teka, Mas Vian ngandhakake hubungane karo Rianti.
"Laras aku pengin ngomong yen Rianti lan aku ora duwe hubungan  apa-apa, nanging hubungan sekandung" ujare Vian
"Hubungan sekandung" Aku mangsuli kanthi kejutan. "Maksudku sampeyan sedulur"
"Ya, dheweke iku adhikku. Dheweke urip karo paman lan bibikku, "wangsulane
"Nanging kenapa Rianti ora ngomong, yen dheweke adhikmu. Yagene dheweke ngreksa aku iki. Aku ora tau nyimpen apa-apa saka dheweke. "Aku kandha kanthi rasa syukur. "Besok aku bakal ketemu lan pengin ngerti jawaban," Aku ngandika.
Esuk esuk aku sekolah karo Mas Vian. Nalika aku kelas, aku weruh Rianti ngresiki kelas. Aku langsung njaluk ngapura lan takon marang dheweke.
"Rianti, kula nyuwun pangapunten tumrap panjenengan, ingkang ngandharaken bab ingkang awon tumrap panjenengan. Aku nyuwun pangapunten Rianti. "Aku ngomong kanthi pasuryan sing luput" nanging kenapa kowe ngrusak kabeh iki kanggo aku, apa sampeyan mikir aku. Rianti "
"Kula nyuwun pangapunten Laras, mboten ateges kula mboten kepareng matur babagan Mas Vian punika sadherek kula, nalika wonten ing ruanganne osis, kula wangsul dhateng sampeyan, nanging sampeyan kaliyan Mas Aby amargi bisnis Osis. Mulane aku bakal pitutur marang kowe ing wektu sing tepat aku kepengin weruh carane kanca-kancaku nanggepi yen aku ngerti yen pacare iku sadulurku. "Rianti mangsuli kanthi pasuryan sing seneng
"Oh ... aku nyuwun pangapunten Rianti, iku bodho aku wis curiga karo sahabatku." Aku kandha karo eseman
"Ora ketompo Laras, iku mung salah paham. Mungkin sampeyan cemburu ndeleng aku mlaku bareng karo sadulurku. "Rianti ngendika kanthi nglipur aku
"Ah ... kepriye aku cemburu karo kowe Rianti?" Aku kandha kanthi rasa isin. "Aku seneng duwe kanca kaya kowe Rianti, kowe pancen kanca apikku" ujare nalika ngisin-isini dheweke
"Apa bab Dewi, Dian lan Eliana. Dheweke uga kanca apik, "ujare Rianti
"Ya, kabeh sampeyan kanca-kanca sing paling apik, kanthi cara ngendi wae," aku takon, nonton kelas
"Padha ana ing kantin Ras," wangsulane Rianti
"Banjur ayo tindakake dheweke" Aku ngandika kanthi nyekel tangan Rianti