Follow Us @soratemplates

Senin, 01 Oktober 2018


CERKAK 27 ^_^
Pisah Mergo Cita Cita
Dening : Vinka Ayu Rohani/27

Aku nduweni kanca sing raket banget, ning ngendi-endi mesti bareng. Jenenge Marista, Puri,  lan Silvi. Aku kenal dheweke awit kelas 7 SMP

Ing sawijining dina aku tangi kawanen untung wae Marista lan Puri marani aku gae budhal sekolah bareng. " Vin, Vinka" celuke Marista lan Puri, tapi aku ogak nyaut. Dheweke terus nyeluki aku sampek ana simbahku marani lan nggugah aku. " Eh sepurane ya aku kawanen, sik yo aku tak adus we enteni ng njero omah wae " omongku ning Marista lan Puri. " Ya ampun koe bakne sik turu to yahmene, yowis ndang cepet! " omonge Marista, " ogak usah sui-sui awakdewe ngko telat " tambahe Puri. Jarak omahku teko sekolahan cedhak mung mbutuhake wektu 5 menit. Teko sekolahan jam 7 kurang 10 menit, " untung ora telat " Puri mulai omongan, aku mung bisa nyengir. " Kok tumben telat banget tekomu cah! " Silvi langsung nyambut pas aku, Marista, lan Puri mlebu kelas. " Vinka wi lo mau diparani jik turu " jawabe Marista, aku mung bisa nyengir maneh merga yen tak sauri Silvi bakal nyeramahi aku.

Dina iki ana ulangan PKN. Aku sebangku karo Puri, Silvi karo Marista ning bangku mburiku. Marista lali yen dina iki enek ulangan dheweke durung sempet sinau, dadi pas ulangan dheweke bola-bali takon. " Sst... Sst... Pur jawabane nomer 8 apa? " bisike Marista. Puri nduduhake jawabane, " Gak ketok Pur " bisike Marista maneh. " Kurang 1 menit ngkas dikumpulne cah " kandhane Bu Lis. Akhire Puri ngumpulke jawabane dhisik, Marista gelo mergo dheweke durung bar nurun Puri wis ngumpulke jawabane. Padahal ijik ana aku tapi dheweke ogak wani takon ning aku. Dadine Marista ngumpulje jawaban sing durung bar.

Tet... Tet... Tet... (bel istirahat) " Ayo cah tumbas jajan, luwe aku bar mikir banter " ajakku, " ayo aku yo luwe ki " jawabe Puri. " Ayo ta" ajake Silvi ning Marista tapi dheweke meneng wae ogak nyauti " Ndang ayo to ta koe melu ora? " Silvi nggriseni Marista. " gah! " jawabe Marista khas e wong nesu. " Yowis nak ngono ". Banjur aku, Silvi, lan Puri mlaku menyang kantin tumbas jajan. Sakwise tumbas jajan langsung mbalik ning kelas, Marista ijik meneng ae ning bangkune. " Awakmu nyapo sih ta? " takonku,  " gak popo " saurane sengak. " Nak gak popo kok ngono neh gak koyok biasane, ndang crita to enek opo " takon e Silvi " Puri wi lo gak peka aku nurun durung bar dheweke wis ngumpulne jawabane " akhire Marista crita,  " Lo lha aku ogak eruh, koe gak ngomong sih " jawabe Puri. " La tulisanmu lo cilik cilik aku gak ketok yo mau " Marista njawab karo rada nesu. "Yowis yowis emoh aku njaluk ngapura " Puri ngalah tapi Marista meneng wae. " La mau nyapo gak takon ning aku ta " takonku,  " Aku gak wani nak takon ng awakmu " Marista terus terang. " Hoalah yowis saiki baikan yo " ajake Silvi.
Saiki aku wis kelas 9 semester 2, aku lan kancaku sepakat arep nerusne ning sekolah sing podho. Nanging beda jurusan, " awakdewe kudu sak sekolahan maneh ya" omongku. " Iyo, masio beda jurusan gak popo sing penting iso bareng lan kepethuk saben dina " Jare Silvi, " Iyo bener wi " tambahe Marista.
Ing dina wayahe tes mlebu SMK, koyok biasane aku budhal karo kancaku uga kancaku liane sing podho pengin nerusne ning SMK kono. Nggarap soal tes kanthi tenanan merga iku sekolah sing tak arep-arep. Kurang luwih sesasi hasil tes metu. Nangis sak kelasku sing keterima mung Silvi lan Lia. " Yah aku gak ketompo " responku nalika sakwise ndelok papan pengumuman. " Ojo patah semangat sik cah, ijik ana jalur reguler " Silvi nyoba nenangake aku, Marista, lan Puri. " Iyo sih, tapi aku pengine kelebu saiki " jawabe Puri. " Gak sah sedih iki ngono awakdewe ben luwih sregep sinau " omonge Marista
Pirang sasi kepungkur, amarga aku ijik tetep nekad pengin sekolah ning kono aku usaha sak isoku. UN wis ning ngarep mata, aku kudu tenanan ben aku ora gagal maneh. Patang dina kepungkur, UN wis tak lakoni. Aku rumangsa iso garap soal e lan yakin oleh hasil sing apik. Sesasi aku ngenteni hasil UN. Aku, Puri,  Silvi,  lan Marista uwis ogak sabar pengin eruh hasile. Tapi " Danem sakmene apa cukup gae ndaftar ning sekolah kae?! " omongku " Layo terus aku arep sekolah ning ngendi terusan? " tekok e Marista. " Danemmu nuthut yo ning kono tapi ogak ning jurusan sing kok pengini " usule Silvi. " Ketok e awakdewe ogak iso bareng deh, ibukku pengin aku sekolah ning jurusan kedokteran " omonge Puri
Aku pengin ndaftar ning sekolah kono maneh wedi yen ogak ketompo merga danemku sing pas-pasan, dadi aku njajal ndaftar ning sekolah B. Pas dina ketelu pendaftaran lewat jalur reguler aku diomongi Lia yen danemku ijik nuthut gae ning sekolah A jurusan sing tak pingini. Merga ogak oleh nyabang, sing sekolah B tak cabut tapi di dawuhi yen ogak ketompo ning sekolah A aku ogak bisa ndaftar ning sekolah B maneh, aku tambah wedi lan ndredek. Tapi dibaturi ibuk aku dadi luwih yakin yen iso klebu ning sekolah A. Bener wae pas ndaftar maneh ning sekolah A jurusan sing tak pingini danem terendah ijik danem sak ngisorku. Wektu pendaftaran kurang 10 menit, aku ning nomer 2 soko ngisor sing terancam ogak ketrima, terus aku langsung nyabut sing jurusan iku banjur ning jurusan akuntansi sing ijik enek peluang akeh. Alhamdulillah aku keterima ning sekolah sing tak pingini. Tapi aku kudu pisah karo Marista lan Puri, dheweke ogak gelem njajal ndaftar ning sekolah sing podo aku maneh merga jare uwis kecewa lan uga daneme marakne dheweke ogak wani njajal ndaftar
Akhire aku mung sak sekolahan karo Silvi tapi beda jurusan, Marista ning sekolah sing sesuai karo bakate dheweke yaiku gambar, Puri nuruti ibuk e ning kedokteran. Dalan urip sing gak sesuai karo sing diimpikne awakdewe pas ijik bareng, mungkin iki sing jare diomong awakdewe oleh ngrencanakne masa depan tapi akhire yo mung Allah sing nemtokne dalan uripe saben manungsa.
Sedih ya ana merga ogak iso bareng karo kanca sing uwis tak anggep kaya dulur dewe, gae njaga kancanan iki awakdewe ijik gaene ngabari lan ketemu masio iku cuma pas preian sekolah. Lan saiki aku kangen masa-masa bareng karo dheweke.

TAMAT


Tidak ada komentar:

Posting Komentar